Goedkope duurzaamheid

Als je een studentenkamer binnenkomt, kun je het meteen zien. Aan het servies, de schilderijtjes aan de muur, de boeken in de kast en soms zelfs aan de kleding. Maar vooral aan de meubels: alles nieuw van de IKEA vs. alles van de kringloopwinkel, of je oma. Of, in mijn geval, van mijn ouders, uit de tijd dat zij studeerden.

Het is tegenwoordig heel hip onder studenten; duurzaam leven. In studententermen betekent dit voornamelijk shoppen bij de kringloopwinkel, toch maar de meubels van je oma gebruiken, omdat iedereen dat nu wel cool vindt en minder vlees eten. Inderdaad, vooral ‘goedkope’ duurzaamheid. Immers, een shirt bij de kringloopwinkel kost maar €2,50 in plaats van €15 en een paar dagen geen vlees eten scheelt een hoop centen.

Het doet mij goed dat jongeren in elk geval proberen duurzaam, of in elk geval bewuster, te leven, zij het meestal op de ‘goedkope’ manier. Het blijft beter om een stoel een tweede leven te geven, door hem op te knappen of te ruilen, dan de stoel weg te gooien en een nieuwe in de winkel te kopen.

Maar ik ken ook een aantal jongeren die écht duurzaam proberen te leven. En met écht duurzaam leven bedoel ik alleen eerlijke producten proberen te kopen, ook als dit veel duurder is, en geen of alleen biologisch vlees eten. Maar ook je stem laten horen of protesteren, als bijvoorbeeld enorme hoeveelheden eten onnodig wordt weggegooid of als mensen aan de andere kant van de wereld voor een hongerloontje onze broeken in elkaar naaien. Ergens vind ik die mensen erg vervelend. Waarom? Omdat ze mij enorm confronteren.

Ik ben namelijk zo’n type die duurzaamheid iets heel moois vind, maar te lui is ook maar iets op te offeren, zij het geld of een lekker stukje vlees, voor een betere aarde. Ik vind het vooral fijn dat ik goedkope meubels in mijn kamer kan deponeren en dat het nog hip gevonden wordt ook. Of om een goedkope jeans te scoren in de kringloop. En af en toe geen vlees eten, prima, maar als ik wel vlees eet is het plofkip; biologisch vlees kopen is mij te duur. Daadwerkelijk proberen een verandering te brengen in de situatie doe ik niet.

Daarom confronteren studenten die dit wel doen mij. Zij laten met hun levenswijze zien dat hoe wij nu leven op den duur niet meer kan. Als het zo doorgaat raken de grondstoffen op en maken we de aarde kapot. Nu denk ik niet dat wij iets ingewikkelds als milieuvervuiling of de bio-industrie één, twee, drie kunnen oplossen door alles bij de kringloop te kopen, maar je kunt wel iets uitdragen door je manier van leven. Mensen laten stilstaan bij hoe ze consumeren. Waar komt het vandaan? Heb ik het echt nodig?

Enfin, ik zal stoppen met mijn geraaskal over duurzaamheid. Mijn huisgenootje staat op mij te wachten. We zouden naar de kringloop gaan.

Follow

Reageer