Ode aan Fatima Elatik

Wanneer men de mogelijkheid geeft om namens onze Stedelijke Jongerenorganisatie Asri op een avond als deze een bijzonder iemand als jou toe te spreken, dan ben ik daarmee zeer vereerd. Met een glimlach hoorde ik iemand uit de oude garde van Asri zeggen: “We go way back, Fatima.” En ja, dat klopt.
Dus nu ik hier sta, overwoog ik om een paar leuke herinneringen op te halen die wij met u hebben meegemaakt. De eerste herinnering is die aan het moment dat u werd benoemd tot stadsdeelvoorzitter van Zeeburg. Sommige bestuursleden kunnen mij dit nog steeds zeer precies navertellen. Een zaal waar vele camera’s en fotografen het moment wilde vastleggen, waarbij de lenzen gericht waren op de hoofddoek en veel microfoons op de redactie leken te zijn gelaten. U toonde wat ons betreft op krachtige wijze dat niet de hoofddoek maar de persoon met inhoud telt. Dit vormt nog steeds een inspiratie voor meerdere van onze jongeren.

Een andere herinnering is die aan de diverse raadsadressen en de acht pagina tellende brieven die wij hanteerden als we een andere visie hadden dan uw stadsdeel of meenden dat er belangrijke zaken bleven liggen. Daar waar we begonnen met acht pagina’s vonden we uiteindelijk de overtreffende trap met een maximum van 16 bladzijden. U begrijpt namelijk dat naarmate de dossiers zich opstapelen ook de brieven steeds langer worden.
Echter, naast de frustratie soms op inhoud hebben wij dit schrijven vaak met veel glimlachend genoegen kunnen doen. Voor ons was een groot pluspunt dat we op jouw morele steun konden rekenen. We weten allebei dat we het niet altijd op inhoud met elkaar eens zijn geweest. We hebben soms duidelijk tegenover elkaar gestaan. Maar wanneer onze jongeren soms met luid enthousiasme of in een andere stemming tijdens commissievergaderingen en raadsvergaderingen inspraken over issues die hen aan het hart liggen, toonde u uw begrip voor hun emoties en de omstandigheden. U wees ons terecht daar waar wij volgens u ‘geen handige zet’ maakten of ‘niet het meest tactisch handelden’, maar we hielden op constructieve wijze de dialoog met elkaar. Dat siert u.

Om me heen hoor ik wel eens dat het makkelijker is om negatief, pessimistisch en onwelwillend te zijn of het wij/zij-denken waarin anderen eenvoudig worden weggezet of buiten gesloten. Het is een benadering waarvan wij weten, dat die bij jou geenszins van toepassing is. Dus terwijl ik daarover nadacht, kwam het volgende in me op:

In de politiek heb je vrienden
In het zakenleven heb je vrienden
Maar privé hebben vrienden jou
Een afscheid als politica maar niet als Fatima

Ook in Oost worden jongeren ouder,
Maar als generatie blijven zij bestaan
Nieuwe jongeren dienen zich aan
Tot grote vreugd van stadsdeelvoorzitter en wethouder

Voor de jeugd heb je veel betekend
Vanuit jouw positie heb je voor ons zoveel bereikt
Samen optrekken in het stimuleren van sportiviteit
In de sporthallen door jongeren voor jongeren

Je bent sociaal betrokken
Scherp van tong, vrij van geest
Een vrouw die politiek haar mannetje staat
En vervolgens ter ontspanning een boekje leest

Als stadsdeelvoorzitter was je toegankelijk en behulpzaam
Niet alleen voor jeugd, maar ook voor kwetsbare vrouwen en ouderen
De strijd en aanpak tegen huiselijk en seksueel geweld,
Met het pandenoffensief de buurt weer veilig en leefbaar
Van opgeven hebben wij weinig tot niets gemerkt
Terecht is men lovend over uw inzet op deze gebieden

Biologen besturen stadsdeel Oost
Zelfs met uw vertrek blijft dat gegeven bestaan
Het geeft een bijzondere blik
Om de inrichting van ons stadsdeel met milieu en groen te inspireren

Fatima, er blijft altijd veel om over door te praten,
Maar tijd is eindig en situaties veranderen
Nog eenmaal namens de jongeren in stadsdeel Oost
Met alles wat je voor ons hebt betekend en gedaan
Kort maar zeer gemeend: shokran, a sheynem dank, oftewel bedankt
En mede ingefluisterd door intimi: Fatima, pak je rust..
Het ga je goed.

Dank u wel.

Namens het bestuur en bureau van Asri

Follow