Wikileaks, onze enige echte ‘key to reality’
9 januari 2011Wikileaks is een topsite
December 2010. Een man met een vrouwelijk gezicht en wit haar keert telkens terug in het nieuws. Zijn naam is Julian Assange, en samen met zijn team van hackende internetactivisten, gooide hij vanaf 2006 een heleboel emmers met vuile informatie op de inmiddels omstreden site WikiLeaks. Wereldwijd werd wikileaks door politici vervloekt, bang als ze waren dat ook over hen “interessante” informatie vrij zou komen die vervolgens bij ‘het volk’ zou belanden, in het hol van de leeuw.
Alleen al om censuur en beperking van persvrijheid te bestrijden zou wikileaks moeten bestaan, men moet een beetje controle uit kunnen oefenen op de overheid, want wie zegt dat ieder land geregeerd wordt door een engelenkabinet?
Verder, blijkt uit de gelekte bestanden, zijn sommige berichten van levensbelang; was in 2007 niet uitgelekt hoe gevangenen in Guantanamo B werden mishandeld en misbruikt, dan zouden de bewakers nu nog iedere dag hun gevangenen terroriseren. Deze uitgelekte informatie zorgt ervoor dat men niet blindelings vertrouwt op zijn leider, maar kritisch en alert blijft.
Aan de andere kant, neemt het wantrouwen in de wereld op deze manier alleen maar toe. Diplomaten kunnen hun werk niet meer doen wanneer alle bestanden die zij in alle subtiliteit opstellen voortdurend aan de grote klok worden gehangen. Behalve het wantrouwen heerst er ook een grote angst, niet alleen bij diplomaten, politici en staatshoofden, maar ook bij burgers. Schadelijke informatie zou de wereldwijde samenwerking behoorlijk kunnen schaden. ‘Als Wikileaks eerder had bestaan, waren we nu zes wereldoorlogen verder’ Aldus columnist Jeroen Jansen.
Wie kan je nog vertrouwen?
Ergens is wikileaks een omgekeerde versie van de Stasi in de DDR.
Een soort ministerie voor burgerveiligheid (i.p.v staatsveiligheid). Verraad, gepleegd door anonieme ambtenaren wordt door het volk beloond met een hoop oooh’s en aah’s, maar kunnen wij, zowel burgers als regeringsleiders, ambtenaren en diplomaten nog rustig slapen? Wikileaks bevat een hoop nachtmerrieachtige feiten. Hoe gaan wij daar mee om?
Het antwoord hierop bestaat denk ik niet, helaas. Wel kan ik zeggen dat als regeringen zouden doen wat ze beloofden, en niet bijvoorbeeld stiekem een zakcentje bijverdienden in de (kern!)wapenhandel (terwijl ze met hun dikke vingers naar Iran wijzen), als soldaten niet in het wildeweg op Irakese burgers hadden geschoten en als VN-legers hadden gedaan wat ze moesten doen (levens redden) in plaats van vrouwen verkrachten in Oost-Congo, dan was er geen openbarende site als wikileaks nodig geweest, en konden we al die tijd allemaal rustig slapen, had niemand, van koningin tot diplomaat tot burger meer bang hoeven te zijn voor de harde werkelijkheid. Nu blijkt dat overheden toch maffiieuze trekjes hebben, ben ik blij dat ik me dankzij wikileaks niet meer voor de gek hoef te laten houden.
Naar om het vertrouwen in de wereld te verliezen, maar geloof me Wikileaks is een topsite, onze enige echte ‘key to reality.’
Follow
