Heeft actievoeren zin?

Na het Bungehuis en het Maagdenhuis is vandaag het derde pand van de Universiteit van Amsterdam (UvA) bezet door actievoerders. Jaren is er bij de UvA geen sprake geweest van een bezetting, en nu is het driemaal gebeurd in een kort tijdsbestek. Het lijkt erop dat actievoerders het idee krijgen dat bezetten en demonstreren zin heeft, dat zij daarmee ergens komen. Maar heeft actievoeren wel zin? Wat hebben de bezettingen daadwerkelijk gebracht?

In eerste instantie zou je zeggen dat het actievoeren iets heeft opgeleverd. Immers, Louise Gunning is opgestapt als voorzitter van het College van Bestuur. Daarnaast hebben de actievoerders het voor elkaar gekregen de landelijke pers te halen en hebben zij aandacht weten te vestigen op de situatie die zich binnen de muren van de UvA afspeelt. Zelfs burgemeester van der Laan en Jet Bussemaker hebben persoonlijk contact gehad met de actievoerders. Heel wat, zou je zeggen. Toch is er die grote ‘maar’.

Heeft het de bezetters en actievoerders nu echt goed gedaan de landelijke media te halen?

Laten we beginnen bij de mediahype die rondom de bezettingen is ontstaan. Heeft het de bezetters en actievoerders nu echt goed gedaan de landelijke media te halen? Hun standpunten zijn weliswaar aangekaart, maar er is ook ontzettend veel negatieve media-aandacht geweest. De bezetters werden regelmatig neergezet als krakers en daklozen. Zo plaatste de nieuwssite GeenStijl onder de titel ‘Bezetters zijn geen studenten, maar junks’ naast een filmpje ook een artikel waarin zij claimen dat de bezetting weinig met studenten te maken heeft. Daarnaast hebben vele mediaplatformen bericht over de schade die de bezetters hebben aangericht aan het monumentale pand. Zulke berichten werken uiteraard niet in het voordeel van de actievoerders. Veel mensen die ik spreek over de bezetting hebben het dan ook vooral over de negatieve aspecten van de bezetting en niet over de reden waarom de actievoerders zijn gaan demonstreren. Ergens ook wel logisch. Dit soort negatief nieuws is veel makkelijker te begrijpen, je hoeft je er niet in te verdiepen om het te snappen, wat je wel moet doen om de standpunten van de actievoerders te begrijpen.

Verder met de tweede ‘maar’. Louise Gunning is dan wel opgestapt, maar wil dit dan ook zeggen dat het College van Bestuur een nieuwe koers inslaat? Komt er niet gewoon een nieuwe voorzitter die op dezelfde manier gaat besturen als Louise Gunning? Er zijn wel gesprekken geweest tussen het College van Bestuur en demonstrerende studenten en docenten. Deze gesprekken liepen en lopen echter zeer moeizaam. Het blijft de vraag of het College van Bestuur echt zal toegeven aan de eisen van de actievoerders. Op dit moment lijkt dit nog niet echt het geval te zijn. Zoals het in een artikel van Communicatie Online mooi wordt verwoord: ‘Het ‘opofferen’ van een bestuurder is meestal symptoombestrijding en niet het antwoord op dat dieper liggende probleem.’ Dat Louise Gunning is opgestapt is nog geen garantie voor succes.

Dat Louise Gunning is opgestapt is nog geen garantie voor succes.

Heeft actievoeren zin? Ja en nee. Door de demonstraties en bezettingen is er wel een situatie aan het licht gekomen die anders misschien nog jaren onderbelicht was gebleven, maar of er echt blijvende veranderingen teweeg zijn gebracht, zal nog moeten blijken.

Beeld: Elsevier

Follow

Reageer