Een column voor Assia

Wat schrijf je nu -namens een hele jongerenorganisatie- aan een zwangere vrouw die op het punt staat te bevallen?

Een soort brief, in de vorm van een column.
.
Het liefst zou ik op al je emoties inspelen, een dijk van een brief schrijven die je keer op keer leest, tot tranen geroerd. Maar dat kan ik niet, want -anders dan Bennie- ken ik je niet zo goed.

anyway,

Lieve Assia,

Als communicatiemedewerkster maakte je op iedereen een frisse, georganiseerde en ambitieuze indruk. Iemand met een groot hart, en eigenlijk nog een extra hart, voor de zaak. En iemand die haar werk, of beter gezegd haar collega’s (een team van vrolijke, hardwerkende collega’s) trouw blijft.

Jij had altijd je zaakjes op orde, en hield de regie strak in handen. En in plaats van genoegen te nemen met je eigen prestaties, zorgde je ervoor dat anderen ook presteerden.

We hebben veel bewondering voor je vakkundige werkwijze. Helemaal aan het begin, toen je als nieuwe communicatiemedewerkster door Asri werd geïnterviewd,
vertelde je hoe jouw perfecte maatschappij eruit zou zien, onder andere je ideeën over het gedrag van de jongeren waren duidelijk; ‘jongeren zouden een beetje moeten dimmen, en niet meer de brutaalste clown willen uithangen, jongeren zouden ambitieuzer moeten zijn, en ja..meer betrokken bij de maatschappij.’ Jouw woorden, een redelijk algemene gedachte, of wens.

Deze uitspraak móest geciteerd worden. Jij wordt immers zelf binnenkort moeder van een toekomstige ‘jongere’. Overigens niet van het ongeïnteresseerde, hangerige soort waarover jij in het interview sprak. Want zover zou jij het nooit laten komen. Jouw kind heeft geluk met jou als moeder. Naar ons idee wordt hij/zij een échte Asri-jongere. Een voorbeeld voor zijn/haar hangerige leeftijdgenoten.

De medewerkers van Asri zouden trouwens in hun handjes mogen knijpen, wanneer jouw kind over een jaar of vijftien de (vaste!) ruimte van Asri binnen komt wandelen, met de frisheid van zijn/haar moeder. Jij trots, wij blij, de kersverse, betrokken ‘Asri-jongere’ helemaal op zijn/haar plek. Één groot feest.

Je collega’s van Asri hopen dat het hele leven van carrierevrouw Assia, de moeder, überhaupt één groot feest gaat worden. Dat is je gegund.

Assia, je wordt nogal gemist bij Asri. Er liggen duizend deadlines in de nabije toekomst en we missen iemand die ondanks alle drukte met engelengeduld blijft investeren in ‘het waarmaken van de dromen’ van de meiden van Oost, die Santos trouw vergezelt naar alle “gezellige” gesprekken in de oersaaie kantoorruimtes van Stadsdeel Oost.

De medewerkers van Asri rennen en vliegen, en zijn, dankzij het ontbreken van een vaste ruimte, overal en nergens. Kortom; chaos. Maar, no stress, alle deadlines worden gehaald, dankzij de overgave waarmee Bennie zichzelf -en zijn team- aanstuurt.

Namens alle Asri-collega’s wens ik je ontzettend veel geluk met de baby, en het nieuwe tijdperk dat -voor jou- over 2 a 3 weken van start gaat.

Follow

Reageer