De mensch is autochtoon of allochtoon

Pluriform en ruimdenkend Nederland kent van alles twee soorten; de mensch is autochtoon of allochtoon, winkels zijn toko’s of de Albert Heijn, wijken en scholen zijn zwart of wit. Niemand had het ooit zo gewild, onze veelbelovende idealistische pluriforme samenleving had ons zoveel moois kunnen opleveren, maar achteraf gezien lijken alle goede meng-bedoelingen voor niks geweest te zijn.

In feite maakt deze hele samenleving deel uit van één vicieuze cirkel. Rond en rond gaat het ding, een rad van verdoemenis, een samenleving die keer op keer dezelfde fouten maakt, haar slechte oneliners blijft herhalen, steeds weer dezelfde groepen benadeelt en steeds weer weigert de fouten te verbeteren. Nee, hier wordt niks gedaan om uit de cirkel te stappen en gelukkig samen te leven. East side blijft East Side, en West side blijft west side, and the twain shall never meet. Zo simpel is het.

Mijn zeer beknopte theorie is dat die vervelende cirkel waar ik steeds op terug kom is ontstaan op het moment dat de (toen nog de zogenaamde ) “gastarbeiders” besloten in Nederland te blijven. De Nederlandse overheid had ooit moeite gedaan om de nieuwkomers Nederlands te leren, of om de kinderen van de nieuwkomers ook een leerplicht op te leggen. Nu is het natuurlijk vanzelfsprekend dat iedereen naar school gaat, en Nederlands leert. De inburgeringscursus werd ontdekt en dat was misschien de eerste poging van de overheid om de vicieuze cirkel te doorbreken.

Wanneer je de taal niet spreekt wordt je geen erkende hartchirurg, en eindig je met een lullig baantje in een lullig huisje in da hood. Zo werkt dat hier gewoon. Ondanks alle vangnetten en subsidies, blijft het fenomeen “zwarte” wijk bestaan. Let nu op; ik analyseer dit probleem, maar ik beschuldig niemand. Een vicieuze cirkel wordt niet -zoals men soms denkt- door één bepaalde groep mede mogelijk gemaakt, maar genoeg hierover. Oorspronkelijke bewoners in steeds zwarter wordende buurten rennen gillend hun huis uit. Hún belastingcenten worden nu uitgegeven aan subsidie om “hunnie”, de nieuwkomers in die ‘ooit zo gezellige buurt’ te laten wonen .

Henk en Ingrid verhuizen dus met het gezicht van een oorwurm maar naar Diemen en laten Layla en Hafid achter in Bos en Lommer. Alleen al het idee dat de overheid geld aan Hafid zou uitgeven maakt van de gemiddelde nuchtere en tolerante Nederlander een teruggetrokken, mopperige knurft. Misschien was die pluriforme samenleving wel helemaal niet zo leuk. Dat is ie ook niet. Door bepaalde culturen te subsidiëren bouw je geen bruggen maar muren; ik weet zeker dat je als overheid bij een hoop mensen (en daar ben ik er één van) veel goodwill krijgt wanneer je de congolese pinkstergemeente een pand aanbiedt, maar van het andere deel van de bevolking, mag je dan best wel dood neervallen. Wat hebben hún belastingcenten (daar zijn ze weer) namelijk te maken met een Congolees die wil bidden? Jaloezie, jaloezie, jaloezie. Volwassen zijn betekent blijkbaar niet dat je geen kleuter meer bent.

Over kleuters gesproken; door het fenomeen zwarte en witte wijken ontstaan ook zwarte en witte scholen. Jammer voor die nieuwe generatie die nu op de zwarte/witte school leert dat er maar één soort mens is. Kan je net zo goed je kind onder een steen laten leven, want hoe kan een kind dat aan segregatie gewend is ooit begrijpen dat het de bedoeling is dat dit een pluriforme en “multiculturele” samenleving is?

Marja van Bijsterveldt, minister van onderwijs vindt dat ik -en vele anderen zijn met mij- spoken zie. Segregatie op (basis)scholen is niet belangrijk genoeg om haar aandacht te krijgen. Marja vindt het heel begrijpelijk dat ouders die iedere dag drie kooters voor-en achterop de fiets nemen hun kids op de eerste de beste buurtschool dumpen. Is ook begrijpelijk, zou er nog een tussenweg bestaan?

Misschien niet, maar misschien wel en dan moeten we even kijken waar we onze best friend Marja zo snel mogelijk kunnen dumpen, want er zijn (nog) genoeg mensen die wachten op die gemixte nieuwe generatie die -zonder erbij na te hoeven denken- van iedere buurt, iedere winkel en iedere school een melting pot maakt, en het idee van zwart en wit vergeet.

Follow

Reageer