Lenteborrel Asri een groot succes! (kort verslag)

Eigen Kracht! Empowerment voor vrijwilligers, professionals en bestuurders

IMG_7747

Eigen Kracht! Deze uitroep is in allerlei variaties in zwang bij het burgerinitiatief en vrijwilligersorganisaties. Van de Marokkaanse gemeenschap die het heft in eigen hand nemen als het gaat om opvoeding (Opvoedambassadeurs), Eigen Krachttrainingen voor mensen in financiële problemen (De Voedselbank Amsterdam) tot ondersteuning door vrijwillige vertrouwenspersonen (Diaconie). Ook de lokale overheid ontdekt meer en meer de eigen krachtterm: het wil gebruik maken van netwerken, van de kracht in buurten. Lees daarvoor maar de programakkoorden in de stadsdelen, waarvan de inkt nog nauwelijks is opgedroogd. Ze staan bol van ambities waarbij het burgerinitiatief het stadium van leuke eenmalige projectjes voorbij is.

Toch kunnen de vrijwilligers, bestuurders en professionals die geloven in eigen kracht zelf ook wel wat empowerment gebruiken. Het is nodig verlammende factoren uit de weg te ruimen. De belangrijkste: onderlinge versplintering en een stroeve relatie met de overheid. Te vaak richt iedereen zich op zijn eigen groepje, zijn anderen concurrenten en ontbreekt het nogal eens aan duurzaamheid. Te vaak verloopt de communicatie van het burgerinitiatief met de overheid en professionele organisaties stroef. De rol van de overheid wordt nogal eens als controlerend en traag ervaren in plaats van als partner, pro-actief en stimulerend.

Gelukkig zijn er diverse voorbeelden van initiatieven die zich niet laten verlammen en verder ontwikkelen. Zij zijn volop aanwezig bij de eigen Krachtborrel van Stad in Beweging en Asri op 19 mei. De Diaconie die met de vertrouwenspersonen in de zorg in Amsterdam ver is in het vormen van duurzame netwerken op stadsdeelniveau. Jongeren zoals Asri die zelf een organisatie hebben opgericht voor jongeren. De Voedselbank met haar uitdeelpunten waar mensen weer geactiveerd worden en meedoen. De opvoedambassadeurs die naast Oost nu ook als initiatief in Nieuw West zijn overgenomen. Veel van die organisaties zijn al met elkaar in gesprek om verder te gaan. Wellicht worden op de 19e diverse nieuwe afspraken gemaakt.

En gelukkig staat de lokale overheid ook meer en meer open voor een rolverandering, die meer faciliterend en op partnerschap gericht zal zijn. Maar die veranderingen gaan niet vanzelf. Die kunnen we een behoorlijke duw geven met een gezamenlijk doel en veranderingsrichting. Laten we ons inspireren door Rob van Pagée, de founding father van de Eigen Kracht Conferenties. Als er een organisatie is die de term Eigen Kracht kan claimen is de EKC het wel. En niet alleen de term: er zit een methodiek en een gedachte achter die zichzelf de afgelopen jaren meer dan bewezen heeft. De kern: laat mensen en gemeenschappen in problemen eerst zelf een plan maken met hun naasten en buren. De hulpverlening komt pas daarna. Hoe is deze gedachte toe te passen op buurten en opvoeding? Wat betekent dit voor de rol van de overheid?
Laten we ons oor te luisteren leggen bij Fatima Elatik ‘grassrootspolitica’. Hoe kun je als bestuurder partner zijn voor de gemeenschap: wat geef je en wat k rijg je er voor terug? Hoe realiseer je duurzaamheid? Dit aan de hand van haar adagium ‘it takes a village to raise a child’ waarmee zij de Opvoedambassadeurs in Zeeburg stimuleerde. .En wat heeft Pieter Hilhorst te vertellen over buurten die onder druk staan door overlastgevenden en criminelen? Wat kan de Eigen Kracht van de gemeenschap hier voor rol spelen? Is een samenredzame buurt(term van Pieter) –waar slachtoffers van overlast er niet alleen voor staan- voorstelbaar? Wat verwacht zo’n buurt van de overheid? Maar laten we ons vooral ook inspireren door Dwayne Meerzorg van de jongerenorganisaties Asri. Hij gaat in op verbinding van Eigen Kracht door alle scheidslijnen heen: jong en oud, allochtoon en autochtoon.
Van de bijeenkomst van 19 mei zal een week later een video te zien zijn op de sites van Stad in Beweging en Asri